سرای خاموشان

گرچه ز جهان جویی نداریم
هم سر به جهان فرو نیاریم
زان جا که حساب همّت ماست
عالم همه حبّه ای شماریم

عراقی

عشق تو ز عالم هیولانی نیست
سودای تو حدّ عقل انسانی نیست
ما را به تو اتّصال روحانی هست
سهل است گر اتّفاق جسمانی نیست

عراقی

ماییم که بی‌مایی ما مایۀ ماست
خود طفل خودیم و عشق ما دایۀ ماست
فی‌الجمله عروس غیب همسایۀ ماست
وین طرفه که همسایۀ ما سایۀ ماست

عراقی

در کوی تو عاشقان درآیند و روند
خون جگر از دیده گشایند و روند
ما بر در تو چو خاک ماندیم مقیم
ورنه دگران چو باد آیند و روند

عراقی

ای دل، سر و کار با کریم است، مترس
لطفش چو خداییش قدیم است، مترس
از کرده و ناکرده و نیک و بد ما
بی سود و زیان است، چه بیم است؟ مترس

عراقی

آنجا که تویی عقل کجا در تو رسد
خود زشت بُوَد که عقل ما در تو رسد
گویند ثنای هر کسی برتر از اوست
تو برتر از آنی که ثنا در تو رسد

عراقی